Luister hier naar "De Doos"

De Doos

Twee vrienden zaten in een doos. Geen vensters, geen deuren. Duisternis.

Hun interessante gesprekken gingen over wat er mogelijk buiten de doos zou kunnen zijn. Twee verschillende en zeer intellectuele meningen.

Maar…. geen van beide wist het. Niemand kon het weten.

Tot plots een van de flappen boven op de doos zich opende en er een brede straal licht naar binnen viel. Ze moesten even wennen aan het licht, maar toen zagen ze tot hun grote verbazing wat er buiten de doos was. Bovendien begrepen ze ineens wat de inhoud van hun doos betekende, wie ze zelf eigenlijk waren en waarom ze in de doos leefden...

Hun meningen en hypothesen waren direct vergeten…. Zij beseften plots dat dat licht alleen kon komen van een Bron die alles weet... en dus niet van zichzelf.

VRAAG OM OVER NA TE DENKEN:

Waarom denk je dat de mens nooit de bron van Waarheid kan zijn waardoor we weten waarom we hier eigenlijk zijn?

Voor de conclusie van al deze verhaaltjes: Scroll volledig naar beneden.

De twee vissen

Er waren eens twee vissen midden in de oceaan. "Vind jij niet", zei de ene, "dat wij maar een geweldige oceaan hebben om in te leven!".  "Oceaan?", antwoordde zijn vriend, "ik zie geen oceaan? Ik geloof niet in oceanen!" 

"Wat bedoel je met: geen oceaan? Je zwemt er toch in? De oceaan geeft je eten, je zuurstof, alles wat je nodig hebt! En bovendien gedraag je je helemaal alsof je in een oceaan zwemt!"

Er viel even een diepe stilte. Toen zwommen ze samen verder.....

Veel mensen willen niet weten dat ze geschapen zijn en in de Schepping leven.  "Ik geloof niet in de Schepping!". En dat terwijl ze zich, als het gaat om moraliteit, logica, wetenschap of waarheid,  volledig als schepselen gedragen. 

VRAAG OM OVER NA TE DENKEN:
Waarom gedragen alle mensen zich als een schepsel, terwijl de meesten niet meer willen geloven een schepsel te zijn?

Voor de conclusie van al deze verhaaltjes: Scroll volledig naar beneden. 

Het huis dat instortte voordat het klaar was

Als iedereen zijn eigen rolmeter heeft, zet dan de bouw maar stop, want als je ermee doorgaat, krijg je het hele dak nog op je kop...

Onze wereld stort in. Op alle vlak. Iedereen doet maar wat goed is in eigen ogen. Iedereen gebruikt zijn eigen "rolmetertje". De gevolgen zijn catastrofaal. Kijk maar gewoon naar het Journaal vanavond...

VRAAG OM OVER NA TE DENKEN:   

Zou het kunnen zijn dat we de enige en juiste maat niet meer kennen of willen kennen en elkaar daarom maar vertellen "dat iedereen zijn eigen waarheid heeft"?

Voor de conclusie van al deze verhaaltjes: Scroll volledig naar beneden.

Verloren in het donker

Stel je voor dat je verdwaald bent in een groot en donker bos. Je enige hoop om er levend uit te komen is je kompas dat je gelukkig bij je hebt. Maar in plaats dat de naald van je kompas voortdurend naar het magnetische noorden blijft draaien, wijst de wijzer alleen maar naar jou. Wat heb je aan zo een kompas? Niets!

De meeste mensen vandaag leven een leven waarbij de naald van hun levenskompas alleen op zichzelf gericht is. De vraag dan is natuurlijk hoe zij ooit kunnen weten of hun leven wel een doel heeft en hoe ze zouden moeten leven. 
Wie de mens als uitgangspunt en als uiteindelijk doel neemt, weet niet meer wie hij is en waar hij heen gaat.

VRAAG OM OVER NA TE DENKEN:

Of bestaat er misschien toch een objectief magnetisch noorden dat bepaalt of we of de goede of de verkeerde weg zijn? 

Voor de conclusie van al deze verhaaltjes: Scroll volledig naar beneden.

De Trampoline

De kleuter sprong heel hoog op zijn trampolien en zei toen: "Pap, God bestaat niet, want ik heb Hem niet gezien!"

LUISTER HIER NAAR:  HET BEWIJS DAT GOD BESTAAT!

WAAR OF NIET WAAR?

Op een mondeling examen kreeg een student de vraag: "Bestaat er Absolute Waarheid? Iets wat waar is voor iedereen, voor alles, altijd, overal en nooit verandert".

"Nee" was het antwoord, "die bestaat niet"

"Is dat absoluut waar?" was de tweede vraag.

"Ja", antwoorde hij.

Hij slaagde niet. Want met zijn laatste antwoord bevestigde hij zelf de absolute waarheid te zijn. En dus bestond die wel....

VRAAG OM OVER NA TE DENKEN
Wat is waarheid in jouw wereldbeeld?

WIE WEET....

Ik bezocht laatst een oude vriend van mij in het bejaardenhuis. Maar op de gang ontmoette ik eerst een andere man. Hij was zeer geleerd en had overal les gegeven. "Hoeveel weet u eigenlijk?" vroeg ik hem. "Tja", zei hij, "ik heb veel gestudeerd en weet natuurlijk redelijk veel. Tenminste, dat denk ik. Maar ja.." peinsde hij, "de vraag is natuurlijk hoeveel is er eigenlijk te weten? Ik denk dat niemand dat weet".

"Betekent dat niet dat we ons dan altijd kunnen vergissen over alles wat we denken te weten?" vroeg ik. "Heel juist", antwoordde hij.

Ik liep naar de kamer van mijn oude vriend. Hij was helemaal niet geleerd. Een eenvoudige man. Ik vertelde hem van mijn gesprekje met zijn geleerde huisgenoot.

"Niemand weet alles. Maar wat we moeten weten, dat weten we" zei mijn vriend. "Ik weet dat namelijk van een hele goede Vriend Die alles weet. En Hij kan zich niet vergissen.

 TE VROEG...

Een vriend van mij was nog geen 20 toen hij kanker kreeg. Hij overleed een paar dagen voor zijn 26ste verjaardag.

De laatste keer dat ik hem sprak zei hij twee dingen tegen mij: "Te vroeg". Logisch natuurlijk. Maar op de dood staat geen leeftijd, dat wist hij ook wel.

Maar het tweede wat hij zei vergeet ik nooit: "Ik weet zeker dat ik direct na mijn sterven bij God in de hemel zal zijn, want ik weet en geloof dat God ervoor gezorgd heeft dat alles wat mij bij Hem vandaan zou houden heeft weggedaan. Jezus heeft voor al mijn schuld betaald. Hij stierf in grote vrede.

De onbetaalbare boete

De brief in zijn brievenbus bleek een boete te zijn. Maar deze boete bleek anders dan de vorige die hij had ontvangen. Het bedrag was zo hoog dat hij direct besefte het nooit te kunnen betalen. 

Er stond in dat hij meerder malen per dag geflitst was sinds de dag dat hij zijn rijbewijs had gehaald, 26 jaar geleden. Het te betalen bedrag paste nauwelijks op het briefpapier.

Belachelijk verhaal? Zeker. Pure fictie. Zulke flitspalen bestaan niet. De politie kan nu eenmaal niet alles zien. Maar in onze dagelijkse realiteit is het geen fictie. Er is Iemand die alles ziet. Elke gedachte, elk woord en elke daad, vanaf de eerste tot de laatste dag van ons leven. 

Wie gaat die boete betalen? 

De oplossing vind je hier

WITTE KLEREN

"Sorry, maar ik kan je niet binnenlaten!", zei de man aan de ingang van de feestzaal. "Je kleding is niet volgens de regels". "Wat?" antwoordde de bezoeker stomverbaasd: "Ik heb het onlangs gekocht en er veel geld voor betaald!". "Dat kan wel zijn", was het antwoord, "maar uw jas is niet wit genoeg!"

"Maar ik heb het onlangs nog laten stomen!" zei de man "Waarom zou het niet wit genoeg zijn?"

De bewaker antwoordde: "Er is een man in deze stad die je de juiste kleren kan geven. Ga naar hem toe en zeg hem dat je naar het feest wil. Hij zal je dan volledig gratis perfect witte kleren geven. Ik kan je alleen maar binnenlaten in zijn kleren".

"En waar vind ik die man?", vroeg de bezoeker. "Als je echt zoekt, zal je hem zeker vinden", zei de bewaker.

Veel mensen zouden heel graag later op Gods feest komen. Ik hoop jij ook. Maar ze komen vaak in de verkeerde kleding. Hun kleding is niet schoon genoeg. Het is vervuild door de vele verkeerde dingen die ze hebben gedaan. Ze hebben nog wel geprobeerd het schoon te wassen en er zo perfect uit te zien, maar dat zal niet genoeg zijn.

Maar het goede nieuws is dat God 2000 jaar geleden Iemand naar de wereld heeft gestuurd. Zijn eigen Zoon, Jezus. Zijn kleding was volmaakt wit, want Hij zondigde nooit. Wat jij moet doen is Hem gaan zoeken vandaag. En als je Hem gevonden hebt, geef Hem dan jouw vuile kleren en Hij zal je dan Zijn kleren aantrekken. Kom dan terug en je zult de deur van de feestzaal wijd open zien staan.

De Leegmarkt

Er lag een reclamefoldertje in zijn bus van de nieuwe supermarkt in zijn buurt. "De Leegmarkt" heette die nieuwe winkel. Het stond vol artikelen en telkens met de slogan: "Voldoening verzekerd".

Met grote verwachting ging hij de volgende morgen met het krantje onder zijn arm op weg naar deze nieuwe winkel. Want vooral de belofte van voldoening sprak hem aan.

Hij belandde allereerst op de afdeling Materie. Een prachtig ingerichte afdeling vol glimmende en aanlokkelijke zaken. De verkoper kwam direct naar hem toen en zei: "Kan ik u helpen, meneer?". "Denk het wel", antwoordde hij. "Want als uw artikelen mij voldoening kunnen geven, dan ben ik zeker geïnteresseerd."

De verkoper nam zijn bril van zijn neus en zei wat aarzelend: "Wel, ziet u, meneer, om eerlijk te zijn is die belofte niet helemaal waar. Eigenlijk wat het een trucje om u vandaag in onze winkel binnen te krijgen. Maar echte voldoening kunnen wij niet garanderen. Zeker niet op deze afdeling." 

Wat onthutst en teleurgesteld nam hij de roltrap naar de eerste verdieping. Daar was de afdeling "Prestige en Positie". Iets waar ook hij al zijn hele arbeidsleven naar had gestreefd. Ook daar kwam de verkoper naar hem toe met de vraag of hij hem van dienst kon zijn. Hij vertelde openhartig dat hij zocht naar voldoening in zijn loopbaan in het bedrijf waar hij werkte. Tot zijn verbazing reageerde de verkoper met "Tja,... dat kan ik mij helemaal voorstellen. Dat is iets waar ik zelf ook wel naar verlang.

"Maar meneer, ik moet u eerlijk zeggen dat ik in mijn werk hier in deze geweldige winkel ook geen echte voldoening heb gevonden. Wij hebben dat onze klanten inderdaad wel beloofd in de folder, maar eerlijk gezegd moeten wij vaak een verkooptrucje inlassen om het bezoek aan onze winkel te garanderen. Maar kijkt u gerust nog wat verder." 

Op de volgende verdieping belandde hij op de afdeling "Lust en Sensualiteit". Dat klonk veelbelovend. Overbodig om u te vertellen dat zijn ervaringen op die afdeling nagenoeg hetzelfde waren als de vorige. Hij zag er veel klanten rondlopen, maar allemaal met betrokken gezichten. Gezichten die spraken van het niet gevonden hebben van de voldoening die zij zochten. 

Maar.... er was gelukkig nog een afdeling. Op de bovenste verdieping. Vol goede moed ging hij daarheen. Want dit was de afdeling "Vrienden en Relaties". Dat zijn toch zaken die een mens een diepe voldoening kunnen geven. Hij had zelf ook verschillende echte vrienden en goede relaties in zijn leven. Iets waar hij dagelijks van genoot. Een mens kan zeker niet zonder. Maar als hij diep nadacht, dan kwam hij zelfs op deze fijne afdeling tot het diepe besef, dat een mens toch nog iets diepers nodig had. Iets dat absoluut blijvend was. Waar geen risico aan verbonden was dat je het toch nog eens kon verliezen. En dat kunnen vriendschappen en relaties zelfs niet garanderen. 

Voordat de verkoper naar hem toe kon komen, had hij alweer de roltrap naar beneden genomen. Bij de uitgang ontmoette hij nog eens die eerste verkoper. "En..." vroeg die hem, "toch nog iets gevonden?". "Jazeker," zei hij, "uw producten zijn prachtig. Niets op aan te merken. Ze zijn ook helemaal niet slecht. Niemand van ons kan trouwens zonder die dingen leven. Maar... ondanks de kwaliteit weet ik dat ik in uw winkel niet kan vinden wat ik als mens ten diepste zoek." 

De verkoper keek hem aan en zei: "Ik ben het met u eens. Hier gaat u het niet vinden. Maar u had ook wel gezien dat de naam van onze winkel "De Leegmarkt" is. Daarom kunnen wij u geen blijvende zaken en zeker een blijvende voldoening aanbieden." 

In de Bijbel lees ik iets anders: "Ik weet dat alles wat God doet, voor eeuwig blijft".

De man die dacht dat hij kon vliegen

Paniek in het vliegtuig. Motoren uitgevallen, neus naar beneden. Het was gewoon in doodsangst wachten op de crash.

Een van de passagiers bleef ijzig kalm en begaf zich rustig naar de deur. Iedereen had een parachute. Hij niet. Hij was een man die altijd in zichzelf had gelooft. En ook in deze situatie besloot hij dat te blijven doen. Hij was een sterke, zelfverzekerde man die tot nu toe altijd al zijn eigen problemen had weten op te lossen.

Toen het zijn beurt was om te springen, dacht hij: "Als de vogels het kunnen, dan kan ik het ook!" En zo sprong hij, wild wapperend met zijn armen. Natuurlijk alleen maar om te ontdekken dat de vogels toch iets konden wat hij niet kon.

Waar vertrouw jij op als je de dokter heel slecht nieuws voor je heeft? Op jezelf? Je kennis of diploma? Je geld? Je status? Of weet je volledig zeker dat er na de dood niets is? 

Nogal belangrijk niet? Iets om zeker vandaag over na te denken. Want niemand weet of hij misschien morgen niet zal moeten springen. 

Wat is jouw keuze?

1. Ik maak mij zorgen over mijn uiteindelijke bestemming.
2. Ik denk dat niemand kan weten wat er na de dood is
3. Het kan me eigenlijk niets schelen. We zien wel.

"VERBODEN TE ZWEMMEN"

"VERBODEN TE ZWEMMEN", stond er op een groot bord langs het meer. Maar het was een hete dag en de wandelaar kon de verleiding niet weerstaan om toch even het water in te gaan. Daar kreeg hij direct grote spijt van omdat hij plots gestoken werd door een vis. Een vis met giftige stekels. Zijn voet zwol op en hij kreeg allerlei hallucinaties. Hij heeft nog lang geleefd, maar nooit meer zonder de gevolgen van die steek.

God heeft ons op grote borden gewaarschuwd om niet te doen wat Hij verboden had omdat Hij wist wat de gevolgen zouden zijn. Maar… wij konden de verleiding niet weerstaan. Onze wereld is vol van mensen die dagelijks lijden onder de gevolgen. Sommigen zijn gaan hallucineren en geloven vreemde dingen. Anderen zien hun leven uit elkaar vallen. Anderen lijden aan gevoelens van zinloosheid en weten echt niet meer waarom ze eigenlijk leven. Anderen zijn rijk en gelukkig en geloven het waanbeeld dat het allemaal wel meevalt.

Maar het gif werkt door. Snel of langzaam. En dit gif leidt altijd tot de dood.

Er is maar één medicijn. 2000 jaar geleden heeft Jezus, Gods Zoon uit liefde voor u, de enorme boete van onze ongehoorzaamheid en schuld betaald. Vrijwillig en met de dood. Drie dagen later is Hij opgestaan uit Zijn graf.

Hij wil dat u vandaag op uw knieën gaat en met grote spijt over uw zonden gelooft dat Hij uw schuld heeft betaald. Op het moment dat u op die manier naar Hem opkijkt , stopt de dodelijke werking van het gif. Waanideeën verdwijnen en u kunt weer helder denken. De dood heeft geen macht meer. Hij geeft u dan eeuwig leven.

De Rechter en zijn vriend

DE TWEE MANNEN IN DE HEL 

"Ik haat het om hier te zijn!", zei de eerste man.

"Begrijp ik", zei de ander. "Op aarde waren we vrienden, maar hier zijn we vijanden. Hoe ben jij hier trouwens beland?"

"Vertel me niet dat je dat iets interesseert!", zei zijn voormalige vriend boos.

"Interesseert me inderdaad niks. Maar misschien verklaart het waarom ik hier ben"

"Ik ben hier omdat ik die man niet wilde geloven die mij lang geleden waarschuwde voor God. Maar ik vond mijzelf een goed mens. God was volgens mij voor de zwakken. Ik was een sterke."

"Dat is inderdaad heel stom van je", antwoordde zijn vijand. "Want je wist, net zoals iedereen dat God bestond. Ik was stom om een andere reden. Ik ging naar de kerk, ik was gedoopt, ik deed veel goede dingen. Mensen keken naar mij op als "de goeie". Dus... ik dacht dat God wel blij met mij zou moeten zijn en dat Hij mijn zonden wel zou vergeten. Hoe stom kon ik zijn om dat te geloven!"

Dit gesprek vond 1250 jaar geleden plaats. Vandaag zijn die mannen daar nog en nog steeds boos.

Over 100 jaar...

Twee oude mannen zaten in het park. Ze mijmerden over hun verleden. En af en toe ook over de toekomst. Ze hadden niet veel jaren meer voor zich, dus vroegen ze zich af waar ze mogelijk over 100 jaar zouden kunnen zijn. Hier zijn de mogelijkheden

Kippen in je auto

 Er was eens een man die van een goede vriend een splinternieuwe wagen cadeau kreeg. Maar in plaats van erin te gaan rijden, bouwde hij de wagen om tot kippenhok. Na vele jaren wilde de wagen natuurlijk niet meer starten. Alle onderdelen waren kapot en weggeroest. Nu kon hij hem alleen nog maar weggooien. Nooit gebruikt waarvoor het oorspronkelijk was gemaakt. 

De man voelde zich zo schuldig, dat hij zijn vriend nooit meer onder ogen durfde te komen.

God schiep de mens. Waarom? Om voor Hem te leven. Maar de mens koos ervoor om zijn leven ergens anders voor te gebruiken. Hij koos om voor zichzelf te gaan leven. En voor een tijdje lukte dat prima. Maar al snel merkte hij dat hij langzaam uit elkaar begon te vallen. Het leven zoals hij het zich had voorgesteld was er nooit gekomen. Zijn keuze had alles kapot gemaakt. 

Maar nu kon hij niet weglopen van de Gever, zoals de man in het verhaal van de auto wel kon doen. Spoedig zou hij God onder ogen moeten komen. En wat moest hij dan zeggen? Natuurlijk had de man, die zijn auto door die kippen liet vernielen, daarvoor geen enkel excuus. Als wij besluiten om God te negeren en voor ons zelf te gaan leven, bestaat daar ook geen enkel excuus voor. We zijn gewoon schuldig. En... schuld moet betaald worden! Maar... dat krijgen we nooit betaald. De rekening is te hoog. En onbetaalde rekeningen hebben erg vervelende gevolgen. 

Is er dan geen oplossing? Zeker wel! 2000 jaar geleden kwam Jezus, Gods Zoon, vrijwillig die schuld betalen. Niet met euro's of zijn Visakaart, maar met de doodstraf. Iets wat Hij niet had verdiend, maar wij wel. Alleen wie aan God zijn schuld toegeeft en gelooft dat Jezus alles heeft betaald, gaat vrijuit !

WIE ZIJN WIJ?

Wij zijn gewone christenen uit allerlei verschillende kerken. Maar wel kerken waar de Bijbel nog wordt geloofd als enige bron van gezag. Dus maak je geen zorgen: wij zijn geen Jehova's Getuige of een andere secte

DE CONCLUSIE !!

WAT ZEGGEN AL DEZE VERHAALTJES ONS

Deze verhaaltjes laten zien dat iedereen, bewust of onbewust, uitgaat van het christelijke wereldbeeld. Het christelijke wereldbeeld is dit: Er is een Almachtige, Alwetende God die Zichzelf bekend gemaakt heeft aan Zijn Schepping. Hij is daarom de enige mogelijk bron van absoluten en Waarheid. Naast Hem bestaat er niets absoluuts. 

De meeste mensen in onze westerse cultuur zeggen uit te gaan van de mens. De mens is voor hen de ultieme gezagsbron. Maar de mens is daar veel te beperkt voor en in de praktijk gaat men ook niet uit van dat idee, ook al zegt men van wel.

Want als wij geen scheppingen van God zijn, maar stoffige producten van een grote knal lang geleden, dan is er geen garantie te geven voor absolute Waarheid, absolute moraliteit, rationaliteit, het bestaan van logica, de onveranderlijkheid van de natuurwetten of de waarde van de mens of de schepping. Zaken waar we allemaal wel vanuit gaan. Ook de wetenschap. Want zonder die garantie zou de wetenschap geen basis hebben om te functioneren. Wetenschap veronderstelt het bestaan van God.

In de praktijk nemen we al deze zaken echter wel als bestaand en als absoluut, ook al zeggen we vaak van niet. En daarmee tonen we aan dat we allemaal functioneren als schepping van God (de God van de Bijbel). Dat ontkennen is kiezen voor absurditeit.

Je reactie wordt zeer gewaardeerd !!